Kun je het je nog herinneren, de beroepskeuzetest op de basisschool? Ik weet nog dat daar 3 beroepen uit kwamen, journalist, stewardess en fotograaf. Maar goed wie neemt die test nou serieus, als je die test doet ben je pas 11 of 12 jaar.
Sommige weten al heel jong wat ze willen worden en dat streven ze dan ook na. Dat had ik helemaal niet. Stewardess zijn leek me wel leuk, ik weet nog dat ik een keer voor mijn verjaardag om koffers en een beautycase vroeg. De koffers kreeg ik niet maar de beautycase wel. Ik was er enorm blij mee, maar stewardess ben ik nooit geworden.
Uiteindelijk ben ik na de basisschool en de Mavo door gegaan naar een opleiding voor tandartsassistente. Dat leek me wel leuk en ik wilde graag iets anders doen dan mijn vriendinnen. Echter na een jaar en een aantal weken stage lopen als tandartsassistente wist ik wel genoeg. Dit was niet wat ik in gedachten had. Dus ik stopte met de opleiding en ging toch (net als mijn vriendinnen) naar de MEAO, waar ik Economisch Juridisch ging studeren. Een super leuke opleiding en ook met mooie cijfers afgerond.
De werkgever waar ik daarna voor ging werken had niets te maken met het diploma dat ik op zak had. Toch heb ik er 12 jaar met veel plezier gewerkt. Jammer genoeg moesten ze mij vanwege de crisis een paar jaar geleden laten gaan.
In die 12 jaar ben ik ook moeder geworden van een zoon en dochter. Bij de zwangerschap van mijn dochter kreeg ik van mijn man en zoon mijn eerste digitale camera cadeau. Bij die camera zat een waardebon voor een workshop fotografie van Canon. Samen met mijn nicht, die een zelfde bon bij haar Nikon camera had gekregen, volgde ik de workshop.
Uiteraard waren mijn kinderen meer dan eens het onderwerp in mijn foto, vanzelfsprekend werden ze ook mijn grootste inspiratiebron.
Ik vond het zo enorm leuk dat ik na mijn 2e zwangerschap, in de avond, de basisopleiding ben gaan volgen aan de fotovakschool in Apeldoorn. Na mijn ontslag zag ik de kans om ook de vakopleding te gaan volgen.
Mijn passie voor fotografie bleef groeien. Tijdens de opleiding kreeg ik meerdere vormen van fotografie voor mijn kiezen, landschap, architectuur, huwelijk, produkt etc. Maar mijn passie is blijven steken bij portretfotografie en dan in het bijzonder portretten van vrouwen.
Ik ben zelf een vrouw en weet dat ik de ene dag het ene gezicht kan hebben en de andere dag weer een heel ander gezicht, sterker nog dat kan per uur zelfs verschillen. Kleding, make-up, een leuk kapsel, stemming en gevoel spelen daarin een grote rol. Door middel van een mooie make-up en een andere outfit krijg je ook een heel ander portret. En dat ligt niet alleen aan de kledingwissel die heeft plaats gevonden. In een spijkerbroek en mooie top voel je je toch heel anders dan wanneer je een mooie avondjurk of elegante lingerie aan hebt. Dat verschil in gevoel zie je op elke foto terug, in de ogen in een pose. En juist dat verschil wil ik vast leggen. Als een vrouw bij mij terug in de studio komt om haar portretten te bekijken, dan is ze verbaast, emotioneel, sprakeloos en enthousiast. Ik word daar blij van. Wanneer ik niet kan fotograferen, word ik onrustig, ongeduldig en chagerijnig. Fotograferen is waar ik van hou en wat ik het liefste doe.
Vind je het een leuk stukje, deel het dan via een van de onderstaande social media knoppen. Je mag ook een berichtje voor mij achter laten.
Terug naar overzicht